معنای لغوی تعارض

2.تعارض

2-1.معنای لغوی تعارض

تعارض در لغت ،از «عرض»گرفته شده و «ابراز کردن»،«اظهار»و«آشکار کردن»معنا میدهد.تعارض مصدر باب تفاعل است و جز از دو جانب انجام نمیگیرد.بنابراین میگویند:«تعارض الدلیلان»و نه «تعارض الدلیل».

اینکه اصولین تعارض را به معنای تنافی گرفته اند،در حقیقت نقل مباین ب مباین نموده اند[یعنی تعریف کردن یک لفظ با لفظی دیگر که دارای معنایی متفاوت با آن است]؛بدین صورت که لفظی را ک برای معنی عرض و تظاهر وضع شده بود،در معنی [تنافی] به کار برده اند.به عبارت واضح تر کلمه،«تعارض»بر اثر کثرت کاربرد در معنی [تنافی]،وضع تعینی یافته است.